ساخت بلندگوهای مدرن،در سال ۱۸۶۱ میلادی ؛ توسط Johann Philipp Reis (دانشمند و مخترع آلمانی)، که اولین اسپیکر را در نمونهٔ مفهومی از تلفنی که در حال توسعهٔ آن بود به کار میبرد آغاز شد .

سالها بعد الکساندر گراهام‌بل، اولین بلندگوی الکتریکی را به نام خود ثبت و در تلفنی که در حال توسعهٔ آن بود استفاده کرد. بلندگوی بل برخلاف بلندگوی رایس، صدای قابل فهمی داشت. در سال ۱۸۷۷، طراحی بل، الهام‌بخش ساخت یک اسپیکر الکتریکی مستقل توسط دانشند آلمانی دیگری به نام ارنست زیمنس شد. آن زمان، بلندگوها با هوای فشرده کار می‌کردند؛ به این صورت که غشای نازکی (ممبرانس) به کمک شاخک‌های فلزی به ارتعاش در می‌آمد که البته صدا ضعیف و بی‌کیفیت بود و تقویت آن در حجم کم عملاً‌ غیرممکن بود.

اولین بلندگویی که توسط سیم‌پیچ متحرک هدایت می‌شد ( بلندگوی داینامیک )، توسط فیزیکدانی انگلیسی Oliver Lodge در سال ۱۸۹۸ اختراع شد؛ اما طولی نکشید که مهندس دانمارکی Peter Jensen و شریک تجاری او Edwin Pridham در سال ۱۹۱۵ اولین اسپیکر داینامیک را به صورت عملی و کاربردی اختراع کردند.

حق ثبت اختراع بلندگوی سیم‌پیچ متحرک به محققان جنرال الکتریک، Chester Rice و Kellogg Radiola رسید که مبنای فناوری‌های بلندگوهای امروزی است. بلندگوی جنرال الکتریک برای اولین بار در سال ۱۹۲۶ و با نام تجاری رادیولا به فروش رسید؛ که به دلیل توانایی خوب در کاهش اعوجاج صوتی و افزایش کیفیت صدا، از دیگر رقبای خود پیشی گرفت.

دسته بندی اسپیکر ها

• اسپیکر FLOOR:
این پایه بلند گوها بیشتر درتنظیمات سینمای خانگی مورد استفاده قرار میگیرد. بنابراین مهم است که هنگام نشستن بلند گوها در سطح گوش باشند به این ترتیب میتوانید بهترین نتیجه را از بلند گوهای خود ببرید.

• اسپیکر Bookshelf:
این بلندگوهای قابل حمل با کیفیت بالا فقط چند دقیقه دقیقه شارژ میشوند، به مدت شش ساعت با شارژ مجدد شارژ میشوند و از بامبو و سخت افزار منبع باز ساخته شده اند. این اسپیکر ها صدای زیر تری تولید می کنند به همین خاطر شفافیت صدای بیشتری دارند ولی برای کسانی که صدای بم دوست دارند شاید گزینه جالبی نباشند. این اسپیکر ها تقریبا شبیه اسپیکر های فلور هستند اما به دلیل اندازه کوچکشان برای استفاده در محیط های کوچک مناسب تر هستند.
• اسپیکر Center-channel:
هر بلندگو در تنظیم سینمای خانگی نقش مهمی دارد. برای ایجاد یک فضای شنیداری متعادل بلندگوی مرکزی باید با میزان صدا ؛ دامنه فرکانس متوسط و میزان خروجی سایر سیستم های خروجی شما مطابقت داشته باشد. این نوع اسپیکرها بیشتر در خانه و در سینمای خانگی استفاده می شوند. محل قرار گیری این اسپیکر ها در مرکز تلویزیون است جوری که بلندگو ها در طرفین تلویزیون قرار بگیرد. این اسپیکر ها صدایی با کیفیت بالا ارائه می دهند، به طوری که برای دیدن سریال ها و فیلم ها که نیاز به شنیدن حرف ها و صدا هایی با فرکانس متوسط دارید بهترین گزینه هستند.
• اسپیکرهای ایستاده:
همانطور که از نامش پیداست به شکل ایستاده است و قامت بلندی دارد که این خود سبب میشودصدا مستقیم به گوش برسد.
• اسپیکر قابل حمل:
یک اسپیکر قابل حمل وسیله‌ای کاربردی برای استفاده به همراه موبایل یا لپ‌تاپ است، اگر به دنبال استفاده در راهپیمایی و کوه پیمایی هستید. استفاده از این نوع اسپیکر که قابل حمل است به شما پیشنهاد میدهیم که میتواند هم در کیف و هم در دستان شما جای بگیرد.

نکاتی که باید هنگام خرید اسپیکر به آن توجه کرد:

• • توجه به ظرفیت باتری اسپیکر بلوتوثی

• • دارا بودن ورودی کارت حافظه

• • سیستم عامل های قابل پشتیبانی

• • طراحی بلند گوها

• • تعداد کانال خروجی

• • تعدادوات واقعی اسپیکر

• • کیفیت صدا

• • عمر باتری

• • مقاومت در برابر آب و گرد و خاک

• انواع درگاه‌ها در اسپیکرهای بلوتوثی:

  در اسپیکرهای بلوتوثی، انواع مختلفی از درگاه‌ها (پورت‌ها) وجود دارند که هر کدام برای کاربردهای خاصی طراحی شده‌اند. این درگاه‌ها به کاربران امکان می‌دهند تا اسپیکر را به دستگاه‌های مختلف متصل کنند و تجربه کاربری بهتری داشته باشند. انتخاب اسپیکر با درگاه‌های مناسب بستگی به نیازها و کاربردهای خاص کاربران دارد. باتوجه‌به این راهنمای جامع، می‌توانید اسپیکری را انتخاب کنید که بیشترین کارایی و تطابق را با دستگاه‌ها و روش‌های استفاده شما داشته باشد. در ادامه، به شرح کامل انواع درگاه‌های رایج در اسپیکرهای بلوتوثی می‌پردازیم:

  درگاه AUX (Auxiliary Input) : درگاه AUX یکی از رایج‌ترین و ساده‌ترین درگاه‌ها در اسپیکرهای بلوتوثی است. این درگاه معمولاً به‌صورت یک جک 3.5 میلی‌متری است که امکان اتصال مستقیم اسپیکر به دستگاه‌های مختلف مانند تلفن‌های همراه، تبلت‌ها، کامپیوترها، لپ‌تاپ‌ها و پلیرهای موسیقی را فراهم می‌کند. استفاده از درگاه AUX به شما اجازه می‌دهد تا از اسپیکر حتی در صورت عدم دسترسی به بلوتوث نیز بهره ببرید. برای استفاده از این پورت، فقط به یک کابل AUX به AUX نیاز خواهید داشت که یک سر آن را به اسپیکر بلوتوثی و سر دیگر آن را دیوایسی که قصد پخش موسیقی از آن دارید متصل کنید.

  درگاه USB: پورت USB در اسپیکر‌های بلوتوثی دو کاربرد مختلف دارد:

  ·  شارژ دستگاه‌های دیگری همچون گوشی موبایل و تبلت: برخی از اسپیکرها به باتری قدرتمندی مجهز شده و می‌توانند به‌عنوان پاوربانک هم عمل کنند. پورت USB می‌تواند در این‌گونه اسپیکرها، برای شارژ گجت‌های دیگر کاربران مورداستفاده قرار گیرد.

  ·  اتصال فلش مموری و پخش موسیقی: بعضی اسپیکرها قابلیت پخش مستقیم موسیقی از فلش مموری‌های USB را دارند. این ویژگی برای زمانی که دسترسی به بلوتوث یا دستگاه دیگری ندارید، بسیار مفید است.

  درگاه Micro-USB و USB-C: این درگاه‌ها عمدتاً برای شارژ اسپیکر استفاده می‌شوند. درگاه Micro-USB قدیمی‌تر است، اما درگاه USB-C به دلیل سرعت شارژ بالاتر و قابلیت‌های بیشتر به طور گسترده‌تری در اسپیکرهای جدیدتر استفاده می‌شود. علاوه‌برآن درگاه USB-C امکان اتصال دوطرفه دارد و به همین دلیل، کاربری راحت‌تری را فراهم می‌کند. به این معنی که در برخی از اسپیکرها این پورت می‌تواند برای شارژ خود اسپیکر و شارژ دیگر گجت‌ها مورداستفاده قرار بگیرد.

  درگاه کارت حافظه (SD و MicroSD): برخی اسپیکرهای بلوتوثی دارای درگاه کارت حافظه هستند که به کاربران اجازه می‌دهند تا موسیقی را مستقیماً از کارت حافظه پخش کنند. این ویژگی به‌خصوص در مواقعی که قصد ندارید از تلفن همراه یا دستگاه‌های دیگر برای پخش موسیقی استفاده کنید، بسیار کاربردی است. با استفاده از این روش می‌توان به پلی لیست دلخواه خود که در داخل کارت حافظه سیو کرده‌اید، گوش دهید.

  درگاه Optical (اپتیکال): این درگاه بیشتر در اسپیکرهای پیشرفته و سیستم‌های صوتی با کیفیت بالا وجود دارد. درگاه Optical در اسپیکرهای بلوتوثی از فناوری نوری استفاده می‌کند که برای انتقال صدا با کیفیت بالا بین دستگاه منبع مانند تلویزیون‌ها، سیستم‌های صوتی خانگی و اسپیکرها کاربرد دارد. این درگاه قابلیت انتقال داده‌های دیجیتال صوتی را دارد که به بهبود کیفیت صدا کمک می‌کند و امکان پخش صدا بدون نویز را فراهم می‌سازد. با اتصال به این درگاه، می‌توان به‌سادگی و بدون نیاز به بلوتوث، اسپیکرها را به تلویزیون‌ها، دستگاه‌های DVD/Blu-ray، کنسول‌های بازی و سیستم‌های صوتی دیگر متصل کرد.

  درگاه RCA: درگاه RCA که معمولاً در اسپیکرهای بلوتوثی به‌صورت جک‌های قرمز و سفید دیده می‌شود، برای اتصال اسپیکر به دستگاه‌های قدیمی‌تر مانند پخش‌کننده‌های دی‌وی‌دی، تلویزیون‌های قدیمی و برخی سیستم‌های صوتی خانگی استفاده می‌شود. این درگاه‌ها امکان انتقال صدا با کیفیت نسبتاً خوبی را فراهم می‌کنند.

  درگاه LAN (اترنت): این درگاه بیشتر در اسپیکرهای هوشمند و سیستم‌های صوتی متصل به شبکه دیده می‌شود. درگاه LAN امکان اتصال اسپیکر به اینترنت از طریق کابل شبکه را فراهم می‌کند که می‌تواند برای استریم موسیقی آنلاین و استفاده از خدمات اینترنتی مفید باشد.

  درگاه HDMI (ARC): برخی اسپیکرها و ساندبارها دارای درگاه HDMI با قابلیت ARC (Audio Return Channel) هستند. این درگاه برای اتصال به دستگاه‌های صوتی خانگی، تلویزیون‌ها و سیستم‌های صوتی کاربرد دارد. این درگاه به طور خاص برای انتقال صدا به دو طرف استفاده می‌شود، به این معنا که از تلویزیون به اسپیکر و از اسپیکر به تلویزیون می‌تواند انتقال صدا داشته باشد.

  درگاه هدفون: برخی اسپیکرها دارای درگاه هدفون هستند که به کاربران امکان می‌دهند تا با اتصال هدفون به اسپیکر، به‌صورت خصوصی به موسیقی گوش دهند. این ویژگی به‌خصوص در مواقعی که فرد نمی‌خواهد دیگران صدای موسیقی را بشنوند، بسیار مفید است.

  درگاه DC (Direct Current): این درگاه برای اتصال آداپتور برق و شارژ اسپیکر استفاده می‌شود. بیشتر اسپیکرهای بلوتوثی قابل‌حمل، دارای باتری داخلی هستند و از طریق این درگاه می‌توانند شارژ شوند.

•